8 بازی که در آن شرور یک مفهوم است، نه یک شخص

بازی‌های ویدیویی اغلب افراد شرور را به‌عنوان چهره‌های تهدیدآمیز با برنامه‌های شیطانی به تصویر می‌کشند. اما چه اتفاقی می‌افتد وقتی آنتاگونیست یک ایده‌آل باشد تا یک شخص؟ گاهی اوقات، قانع‌کننده‌ترین درگیری‌ها از رویارویی با ایده‌های انتزاعی ناشی می‌شوند – دست و پنجه نرم کردن با اندوه، ساختارهای اجتماعی یا حتی ناامنی‌های خودمان. این شرورها ممکن است چهره ای نداشته باشند، اما تأثیر آنها کمتر از عمق نیست.

این بازی‌ها از فشار بی‌امان سرمایه‌داری گرفته تا وزن خفه‌کننده شک به خود، بازیکنان را به چالش می‌کشد تا با حقیقت جهانی به روش‌های منحصربه‌فردی روبرو شوند. در اینجا برخی از بازی‌ها وجود دارد که در آن شخصیت شرور یک شخص نیست، بلکه مفهومی است که مدت‌ها پس از انتشار تیتراژ در بین بازیکنان باقی می‌ماند.

8

ساعت آتش نشانی

طفره رفتن

فایر واچ، در زیر سطح خود، یک کاوش عمیقا شخصی از فرار است. هنری، قهرمان داستان، برای جلوگیری از رویارویی با زوال عقل زودرس همسرش جولیا، به عنوان نگهبان آتش مشغول به کار می شود. انزوای نقش جدید او فقط پارانویای او را تشدید می کند و باعث می شود خود بیابان مانند یک آنتاگونیست احساس شود.

در نهایت، Firewatch درباره اجتناب ناپذیر بودن چالش های زندگی و بیهودگی فرار از آنها است. بیابان به آینه ای برای مبارزات هنری تبدیل می شود و نشان می دهد که مهم نیست چقدر دور می دوید، باید با حقیقت تلخ زندگی مانند یک دشمن اجتناب ناپذیر روبرو شوید.

7

Stardew Valley

سرمایه داری

Stardew Valley در زیر نمای بیرونی آرامش‌بخش و پیکسل‌شده خود، فرهنگ کاری سمی را که بر زندگی مدرن حاکم است، نقد می‌کند و آن را به عنوان یک شرور واقعی نشان می‌دهد. قهرمان داستان از خواسته‌های خفقان‌آور جوجا شرکت می‌گریزد – که مظهر همه چیز اشتباه سرمایه‌داری مدرن است – برای از سرگیری یک زندگی جدید در مزرعه پدربزرگشان.

نقد ظریف بازی از حرص و طمع شرکت ها و فشار برای موفقیت مداوم، مسائل اجتماعی را برجسته می کند و در عین حال به شخصیت و بازیکن راه فراری می دهد تا در شادی های ساده تر آرامش پیدا کنند.

6

داخل

ظلم و همنوایی

Inside شما را به سفری مبهم می برد، با کنترل پسری ساکت که به طرز غیرقابل مقاومتی به سمت یک مرکز مرموز و دیستوپیایی کشیده شده است. در اینجا، شرور یک شخص نیست، بلکه یک سیستم سرکوبگر است که همه را مانند عروسک های خزنده کنترل می کند – حتی خود پسر نیز به نظر می رسد توسط یک نیروی نامرئی کنترل می شود.

مضامین کنترل ذهن، انطباق، و انقیاد اجتماعی دنیایی را ایجاد می کنند که در آن فردیت از بین می رود و پیامدهای وحشتناکی را نشان می دهد. از جمعیت بی‌چهره گرفته تا ناظران وهم‌آور، Inside تفسیری هیجان‌انگیز در مورد کنترل اجتماعی ارائه می‌دهد که یک شخصیت شرور را نه تنها در بازی، بلکه بازتابی از سیستم‌های دنیای واقعی به تصویر می‌کشد.

5

Undertale

انتخاب های شما

Undertale روایت سنتی RPG را با تبدیل تصمیمات شما به شخصیت شرور واقعی تغییر می دهد. آیا از هیولاها در امان خواهید ماند و با انتخاب همدلی پیوند ایجاد می کنید یا مسیر خشونت آمیز را در پیش خواهید گرفت؟ بازی وزن اخلاق را بر دوش شما می گذارد و تاکید می کند که اعمال شما داستان را مشخص می کند. اما هشدار دهید: Undertale فراموش نمی کند.

پیامدهای انتخاب های شما در طول سفر شما باقی می ماند و تفسیری عمیق در مورد همدلی، بخشش و ماهیت دوره ای خشونت ارائه می دهد. در پایان، بازیکن هم قهرمان و هم شرور است – بازتابی از اصول و اخلاق آنها.

4

سلست

اضطراب و افسردگی

Celeste پلت فرمی برای بالا رفتن از یک کوه است، اما چالش واقعی در درون آن نهفته است. برای مادلین، کوه نماد اضطراب و افسردگی او است که در قالب خود سایه او ظاهر می شود. همانطور که او بالا می رود، شک به خود می خزد و نشان می دهد که چگونه انتقاد درونی می تواند ما را خراب کند.

سختی تنبیه بازی منعکس کننده مبارزات استقامت است و مکانیک آن را به چیزی فراتر از تکمیل سطوح تبدیل می کند. کوه فقط یک محیط نیست. این استعاره ای از نبردهای درونی است که بسیاری از مردم هنگام رویارویی با “کوه های” خود با آن روبرو می شوند.

3

روح افزا

اجتناب ناپذیری از مرگ

Spiritfarer ترس جهانی از مرگ را به یک تجربه تلخ و صمیمانه تبدیل می کند. به عنوان استلا، ارواح را در آخرین لحظاتشان راهنمایی می‌کنید و به آنها آرامش و بسته شدن را قبل از خداحافظی می‌دهید. به نوعی، مرگ خود آنتاگونیست است – می‌گیرد و می‌رود – اما این حقیقت اجتناب‌ناپذیری است که همه ما را متحد می‌کند.

این یک تجربه دردناک و غم انگیز است و به ما یادآوری می کند که زیبایی زندگی در ناپایداری آن است و هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم تا جلوی آن را بگیریم.

2

دارک سولز

ناامیدی

در Dark Souls، دشمنان زیادی وجود دارد که شما به سختی فرصت دارید قبل از دیدن صفحه وحشتناک “You Died” واکنش نشان دهید. اما اگر عمیق‌تر بگردیم، شرور واقعی که در پشت همه چیز پنهان شده است، خود ناامیدی است که در هر گوشه از دنیای مجازات بازی وجود دارد.

فضای ظالمانه و تاریک، دشمنان بی امان و حس طاقت فرسا تنهایی تصویری از دنیایی ساکت و در عین حال فریاد در حال زوال را ترسیم می کند. با این حال، همانطور که خالق هیدتاکا میازاکی اغلب تاکید کرده است، پیام اصلی بازی انعطاف پذیری است: مهم نیست چند بار زمین بخورید، دوباره بلند می شوید و ناامیدی را به عزم تبدیل می کنید.

1

The Last Of Us قسمت 2

انتقام

در حالی که کلیک‌کننده‌ها وحشتناک هستند، هیولای واقعی در The Last of Us Part 2 خود انتقام است – نیرویی همه‌گیر که شخصیت‌ها را نسبت به انسانیتشان کور می‌کند. الی و ابی که از غم و غصه و خشم رانده شده اند، اصلاً شرور نیستند. آنها فقط بازماندگانی هستند که در دنیایی حرکت می کنند که تقریباً مهربانی را مجازات می کند و فقط به بی رحمی پاداش می دهد.

ابی اولین کسی است که کنار می‌رود، متوجه می‌شود که انتقام به جایی جز مرگ منجر نمی‌شود و سعی می‌کند با Lev فرار کند. الی؟ خوب، او از راه سخت یاد می گیرد، همه چیز را قربانی می کند و در نهایت با بزرگترین ترس خود مواجه می شود: کاملاً تنها بودن.